06 Kasım 2019, 14:15 - Anasayfa | Yazarlar Haberi yazdır
Neydi bir zamanlar..
Futbolla yatar, futbolla kalkardık.
Kendimiz sporla ilgilenmesek, her hangi bir spor dalına ilgi duymasak da, mutlaka taraftarı olduğumuz bir takım vardı ve tuttuğumuz takımın oyuncularını yakından takip eder, maçlarını radyolardan, son dönemlerde de televizyonlardan izler, galibiyetlerinde sevinç gösterileri yaparken, yenilgi halinde üzülür, kızar, kendimize göre eleştiriler yapardık.
Uzunca bir dönem hastalık döneminde bir taraftardım.
İlkokul 3-4. sınıftan itibaren Galatasaray’ı tutar, bazen iyi niyetli davetlerle, bazen zorlamalarla, bazen de bir avuç çekirdek, leblebi ile çevremdeki arkadaşları da Galatasaraylı yapmak için çaba gösterir, çoğunlukla da başarılı olurdum.
Galalatasaraylılık tutkusu çok uzun yıllar en üst düzeyde devam etti.
Özellikle Fenerbahçe ve Beşiktaş ile olan derbi maçlarının, Avrupa Şampiyonluğu ve UEFA kupa maçlarının günler öncesinde heyecan doruk noktaya ulaşır, maç günü sabahtan itibaren, başka hiçbir iş konu yokmuş gibi hep maçı ve olası sonuçlarını düşünürdüm.
Öyle günlerde günler, saatler geçmez olurdu.
Sadece Galatasaray’ın değil, diğer kulüplerimizin avrupa kupalarındaki maçlarında ve Milli Takımım katıldığı turnuvalarda da aynı ilgiyi, heyecanı duyar, galibiyetlerde mutlu olurken, yenilgilerde hayal kırıklığı yaşardım.
Son bir kaç yıl içinde futbola olan düşkünlüğüm azaldı, Galatasaray’a olan bağlılığım ve diğer takımlarımızın avrupa kupalarındaki maçlarına duyduğum ilgi azaldı.
Milli takımın maçları dışında ne Galatasaray’ın maçları, ne de derbiler beni heyecanlandırmaz oldu.
En son Beşiktaş derbisi.
Kim kazanmış, nasıl kazmış, fark varmıymış gibi sonuca ilişkin değerlendirmeleri gazetelerin ertesi günkü spor sayfalarında, televizyonların spor proğramlarında yüzeyden okuyup, geçtik.Niye böyle oldu?
Taraftarlıktan neden soğudum, tuttuğum takımın maçları, sonuçlarına karşı ilgisizliğimin sebebi neydi?Diğer takımlarımızın avrupadaki maçlarına karşı neden duyarsızlaşmıştım?
Nedenini düşünürken gerek taraftarı olduğum Galatasaray’da, gerekse diğer takımlarımızda isimlerinin dışında çok şeylerin değiştiğini gördüm.
Bir maçta kadroda yer alacak, sahaya çıkacak yabancı oyuncu sayısındaki sınırlamanın kalkmasından sonra tuttuğum takım isimlerini hiç hatırlamadığım, bir tanesini bile aklımda tutamadığım on, onbir yabancı oyuncuyla sahaya çıkmaya başlayınca bendeki taraftarlık duygusu erezyona uğramaya başlamış, eskinin ilgisi, heyecanı, coşkusu yerini duyarsızlığa bırakmıştı.
Hani günümüzde en yetkili ağızlardan, onların taşradaki uzantılarına kadar herkesin ağzında çiğnenen; “yerli ve milli” diye bir sakız var ya.
Hani bu söyleme rağmen, özelleşirme adıyla tamamen zıddı bir uygulama var ya.
Hani; kendi kendine yeten, üretimiyle kendi kendini doyuran yedi ülkeden biriyken dünyadaki hemen her ülkeden yiyecek ithal eden bir ülke olduk ya..
Hani “yerli ve milli silah sanayimiz gelişiyor” derken bir yandan ABD’nin diğer yandan Rusya’nın gönlünü hoş tutmak için uçaklarımızı, füzelerimizi onlardan alıyoruz ya..
Hani alışveriş merkezleri yabancı tekelerin eline geçti de, bakkal amcamız yok oldu ya..
Hani bankalarımızın, sigorta şirketlerimizin büyük çoğunluğu yabancıların elinde, demirçelik, çimonta fabrikalarımız, limanlarımızın kontrolü işletmesi yabancıların elinde ya..
Hani en çok öğündüğümüz sağlıktaki şehir hastanelerinin, ulaşımdaki boğaz köprülerinin, tünellerin, otobanların, hava alanlarının işletmeleri yabancı ortaklı konsersiyumların elinde, buralardan sağlanan gelirler yabancıların kasasına akıyor ya..
Yani her şey yabancıların eline geçti ya.
İşte spor kulüplerimiz de isim olarak bizim gibi görünse de, kadro itibariyle yabancıların eline geçti ya..Üzüntüm bundan, ilgisizliğim bundan, yok olan heyecanım, coşkum bundan.
Çocukluğumun, gençliğimin, orta yaş sonrası dönemin Galatasaray’ından günümüzde eser kalmadığı için hasta taraftarlık dönemim yerine durağanlığa bıraktı ve böyle oldu diye hiç pişman değilim.
7 Kasım 2019
YORUM YAZ
BU HABER İÇİN HENÜZ YORUM EKLENMEMİŞTİR.
Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları, okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir. Yazılan yorumlardan ŞEREFLİKOÇHİSAR ÇENGEL GAZETESİ hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.
ŞEREFLİKOÇHİSAR ÇENGEL GAZETESİ internet sitelerinde yayınlanan haberler ve köşe yazılarının
tüm hakları ŞEREFLİKOÇHİSAR ÇENGEL GAZETESİ Yayın Grubuna aittir. Kaynak gösterilerek dahi
haberin veya köşe yazısının tamamı yazılı izin alınmaksızın
kullanılamaz. Sadece alıntı yapılan haberin veya köşe yazısının bir
bölümü, alıntı yapılan habere/yazıya aktif link verilerek
kullanılabilir.Yazara ait diğer köşe yazıları
SON YORUMLANANLAR
-
El-Emin SAV programı düzenlendiEl-Emin SAV programı kapsamında düzenlendi...
-
TOPAKKAYA OKLARI: Peçenek VadisiPeçenek (bazı yazımlarda Beçenek), Şereflikoçhisar’ımıza yüz...
-
Unutulan, hizmet alamayan bir ŞereflikoçhisarUnutulan, hizmet alamayan bir Şereflikoçhisar...
-
İlçemizde de 3500 fidan dikildiİlçemizde de 3500 fidan dikildi...
-
Muhtarların ve halkın sıkıntılarını dinleyecekMuhtarların ve halkın sıkıntılarını dinleyecek...
EN ÇOK TIKLANANLAR
-
Geceleri camilerde kalıyorlarGeceleri camilerde kalıyorlar...
-
Savcılığa suç duyurusunda bulundularOkulda darp edildiklerini iddia ettiler...
-
Vefat Edenler / 21 Kasım 2019Vefat Edenler / 21 Kasım 2019...
-
Elimizden gelen her türlü desteği yapacağızMansur Yavaş İlçemizdeydi...
-
Kilitli Parke Taşı Alım ihalesi yapıldıKilitli Parke Taşı Alım ihalesi yapıldı...
ilancomtr
Emekçioğlu
Ş.K.YEM
Tekin İnşaat
Yıldırım İnşaat
Hazır beton
Muammer'in Yeri
