25 Aralık 2019,?13:40 -?Anasayfa // Hikaye Haberi yazdır
?ehir kütüphanesinden eve dönerken bunları düşünüyordu. Biraz ötede büyük bir çöp kutusunun etrafına bırakılmış kitaplar gördü. Bunlar geçen yılın üniversiteye hazırlık test kitaplarıydı. Üstelik haftalık dergileri de vardı. Muhtemelen bunu set halinde kullanan bir öğrenci bırakmıştı.
Hepsini toplayıp eve getirdi. Testler kullanılmış, konu anlatımı içeren kitapların satırları hep fosforlu kalemlerle çizilmişti. Cevapları işaretlenmiş testlerin bütün şıklarını aynı renk kalemle işaretledi yahut silinebilenlerini iz bırakmıyorsa sildi. Üniversite sınavına bu kullanılmış setle hazırlanacaktı çünkü yenisi çok pahalıydı. “Yağmur ve fırtına gecelerinden sonra gelen taze sabahlar gibi.?
Yeryüzündeki hiçbir emek karşılıksız kalmıyordu. Yine bir eylül ayında annesiyle birlikte bir fakültenin öğrenci işlerinde kayıt için bekliyordu. Dizleri heyecandan titriyordu. Bu titreyiş ona evlerinin salon balkonundaki ortaokul bahçesini ilk gördüğü günü hatırlattı. Hayallerinin son basamağı üniversiteyi nihayet kazanmıştı.“Binaenaleyh mutlaka mesut olacağım.?
Dört yıl sonra bir internet kafesinin masasında bilgisayar ekranındaki yazıya tekrar tekrar baktı. Gözlerindeki nemi silerek yazıların net görünmesini sağladı. Ekranda “Balıkesir il emrine atandınız.? yazıyordu. “Hayat benim için asıl bugünden itibaren başlıyor. Geçen bir sene esnasında kırılıp sakatlanan umdelerime tam bir sadakat göstermek artıkkendi elimde.?
Sınıfa dizleri titreyerek girdi. Heyecandan zor kontrol edebildiği bir ses tonuyla ayağa kalkmış olan öğrencilere seslendi:
-Günaydın çocuklar!
Çocuklar onu gür bir ses tonuyla cavapladılar:-Günaydın öğretmenim.
Çocuklardan bazısını kendisine benzetti, bazılarını da ortaokul dönemindeki arkadaşlarına. Öğrenci sıralarına doğru yönelecekken oturması gereken yerin öğretmen masası olduğunu hatırlardı. Bu halini komik bulduğu kısa bir an geçirdi. Sonra masaya oturdu ve kısık bir sesle bismillah, dedi...
“Bu küçük masa benim. Bu sandalyeye filânın lûtfu, falanın yardım ve tavsiyesiyle oturmadım. Memleket bu makamı bana sırf kendi emeğimin mükâfatı olarak verdi. Ben başkaları gibi bu küçük memuriyeti azımsamıyorum. Bilâkis onu kendim için çok fazla yüksek buluyorum. Bu küçük masa bütün bir milletin saadeti için çalışan büyük makinenin bir parçası. Benim onun başında göreceğim iş ne kadar ehemmiyetsiz olursa olsun eserin bütününe tesir edecek. Bütün seslerin dağlardan aldığı aksisedada nasıl en küçük ihtizazın bir payı varsa benim naçiz çalışmamın da bu büyük dertli milletin saadetine öyle bir hissesi olacak. Bunu ben daima böyle bilmeye ve ona göre çalışmaya azmettim.?
Yıllar sonra anladı ki bu roman kahramanıyla arasındaki tek benzerlik Zehra ismi değildi. Evet, Zehra karakteriyle artık bir ortak yönü daha vardı:
Öğretmen olmak. (Son)
?? 26 Aralık 2019
Yönetici tarafından yazılan bu haber, 14168 defa okunmuştur.
YORUM YAZ
İrem nur
Çok güzeldi.
Emine
Okurken çok lezzet aldım...
Esra
Çok teşekkür ederim Sibel Hanım.
Esraca78
Teşekkür ederim sibel hanım ve öğrenci...
Öğrenci
Teşekkürler..
Sibel naz
Sürükleyici bir hikayeydi...emeğinize sağlık.

Diğer Hikaye Haberleri
Tümü
ZEHRA Ö?RETMEN (III)
“Günümün birkaç saatini kitaplara verdim. Okurken...
“Günümün birkaç saatini kitaplara verdim. Okurken...
YAZARLAR
-
MUSTAFA YÜCEL
Mustafa Yücel yazılarına bir süre ara verdi
Tekin İnşaat
SON YORUMLANANLAR
-
Vefat Edenler / 29 Ekim 2020
Vefat Edenler / 29 Ekim 2020...
-
CHP'den Kadınlar Günü'ne özel
CHP İlçe Teşkilatı binasında, 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar G...
-
Kaymakam Demirbilek de Bozdemir'e yardımcı oldu
Kaymakam Murat Demirbilek de Bozdemir'e yardımcı oldu...
-
Yeni koordinatör Niyazi Düğer
Yeni koordinatör Niyazi Düğer...
-
Özcan mazbatasını İl Başkanından teslim aldı
Özcan mazbatasını İl Başkanından teslim aldı...
ilancomtr
Emekçioğlu
?.K.YEM
Yıldırım İnşaat

Hazır beton
Muammer'in Yeri
